In dit vasten hebben we een profetisch Woord ontvangen: “want wat Hij gesproken heeft, zal de Here doen op de aarde, volledig en snel (Romeinen 9:28 NBG51). Deze week barstte het uit van getuigenissen want als de wolken zwaar zijn dan produceren ze uiteraard regen (Prediker 11:3). Hoe worden de wolken zwaar? Door aanhoudend te BIDDEN!
Jezus sprak dat wij altijd moesten bidden en niet verslappen (Lucas 18:1). Hij wil ons als zijn discipelen duidelijk maken dat we altijd moet blijven bidden, net zo lang tot het antwoord komt. Je kan niet stoppen met bidden totdat je MANIFESTATIE ziet!
Tegen Achab zei hij: ‘Ga maar vast en geniet van een goede maaltijd, want ik hoor het geruis van een stortregen naderen. Daarop liet Achab een feestelijke maaltijd klaarmaken…” 1 Koningen 18:41-42 HTB
De profeet Elia had koning Achab gerust gesteld en de koning geloofde Het Woord van God meteen! Achab was al helemaal in de feeststemming. Reageren wij ook zo als een profetisch Woord tot ons komt? Zijn we gerust gesteld, verwachtende, vol van vreugde en wetende dat de zaak al beklonken is?
… Vertrouw op de HEERE, uw God, dan zult u standhouden. Vertrouw op Zijn profeten, dan zult u voorspoedig zijn.” 2 Kronieken 20:20 HSV
Veel Christenen hun haren beginnen recht overeind te staan als ze het woord “profeet” al horen. Maar niet iedereen die zichzelf een profeet noemt is dat ook! Aan de vruchten (her)kent men de boom (Lees Mattheüs 7:16-20). Niet aan de: “ik zie, ik zie wat jij niet ziet”. Elke profeet is een voorbidder (maar niet elke voorbidder een profeet!). Zo kunnen we dit ook terugzien in het leven van Elia.
Maar Elia klom naar de top van de berg Karmel en lag een tijd languit op de grond, daarna boog hij ineen met zijn hoofd tussen zijn knieën.” 1 Koningen 18:41-42 HTB
Elia ging de berg op. Hij zonderde zich af om tijd met God te spenderen. Hij was duidelijk aan het vasten en bidden dat de stortregen zou manifesteren. Elia was slechts een mens, net als wij en hij deed een vurig gebed. Hij vroeg God of Hij geen regen meer op het land wilde laten vallen, en drieënhalf jaar lang viel er geen druppel regen! Daarna bad hij opnieuw om het weer te laten regenen en de regen viel in stromen neer. Het land werd weer fris en groen (Jakobus 5:17-18).
Na een tijdje zei Elia tegen zijn dienaar: ‘Kijk eens in de richting van de zee.’ De dienaar deed dat, maar kwam terug bij hem en zei: ‘Ik heb niets gezien.’ Elia zei: ‘Ga nog maar een keer kijken en dan nog een keer en nog een keer, zevenmaal.’ Ten slotte, bij de zevende keer, zei zijn dienaar tegen hem: ‘Ik zag een kleine wolk, zo groot als een mannenhand, uit de zee opstijgen.’ Elia riep: ‘Ga snel naar Achab en zeg hem in zijn rijtuig te stappen en naar huis te gaan, anders zal de stortregen hem tegenhouden!’ En inderdaad, kort daarna verduisterden grote regenwolken de hemel en een harde wind voerde een zware stortregen aan. Achab reed snel weg naar de stad Jizreël.” 1 Koningen 18:43-45 HTB
Elia had weliswaar een vurig gebed gebeden maar er leek geen antwoord op zijn gebed te komen. Toch bleef Elia volhouden en verwachten. Hij wist namelijk dat zijn gebed was verhoord! Daarom bleef hij zijn dienaar erop uitsturen om regen te zien. Het is wel duidelijk dat geloof alleen niets te betekenen heeft. Je moet het ook laten blijken uit wat je doet. Geloof dat niet uit daden blijkt, is geen geloof, het is dood en zinloos (Jacobus 2:17 HTB).
Bewapen u dus met al Gods wapens om u te kunnen verdedigen als de vijand aanvalt. Dan zult u, na grote dingen te hebben gedaan, ongeslagen uit de strijd tevoorschijn komen. Bid voortdurend en laat u daarbij leiden door de Heilige Geest. Verslap daarin niet, maar houd vol en bid onafgebroken voor de andere christenen.” Efeziërs 6:13, 18 HTB
De aanhouder wint dus bidt zonder ophouden (1 Thessalonicenzen 5:17). Laten wij daarom niet moe worden goed te doen want de tijd is aangebroken om Sion genade te geven en over haar te ontfermen (Psalm 102:14). We oogsten de zegen als wij het tenminste niet opgeven maar doorzetten! (Galaten 6:9). Zie je het dan niet dat de stortregen is losgebarsten?
Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten. Zie, Ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis. Jesaja 43:18-19 NBV