Trots loop ik met twee grote tijlen, een emmer, vuilniszakken, een bezem en stoffer en blik over straat. De buschauffeur lacht me uit terwijl ik mezelf naar binnen wring met mijn schoonmaakuitrusting. Hij roept: “Je gaat toch niet zelf klussen hè?” Mensen zullen altijd wel hun mening hebben maar als je een doel voor ogen hebt dan moet je je door niks en niemand laten stoppen!
Aangekomen bij het nieuwe kerkgebouw, word ik verwelkomd door de vrolijke gospelmuziek. Iedereen steekt de handen uit de mouwen. De schoonmaak is in volle gang! Ik krijg nog wat uitleg van Pastor Charles terwijl Br. Clarence nog een paar verdwaalde spijkers uit de muur haalt.
Even denk ik terug aan hoe de kerk begon in de huiskamer van mijn moeder (ouderling Jacintha). Ik ben God zo ontzettend dankbaar dat ik samen met mijn moeder nu de toekomstige vergaderzaal mag schoonmaken.
De schilder is langs geweest. Hij zal donderdag aanstaande starten met schilderen. We zullen daarom de woensdag gebruiken om de muren schoon en vetvrij te krijgen van de gehele bovenverdieping. Het schoonmaakwerk daarvan is zo goed als af echter zijn niet alle muren nog ingesmeerd met de vetvrije stof. Daarnaast moeten we gaten opvullen met kit, plamuren en bepaalde stukken afplakken voor de verf.
Nog genoeg te doen dus! Goed om te horen dat mensen zich hebben aangeboden voor hulp!