Deze ochtend werd ik wakker met spierpijn. De afgelopen dagen hebben we hard gewerkt met als resultaat dat we vanavond onze eerste Bijbelstudie kunnen houden op de nieuwe locatie. Ik kijk er enorm naar uit! We zijn het beloofde land ingegaan en dat belooft natuurlijk wat!
De kerk is gevestigd aan de Hunzestraat 85. Er is heel wat geharrewar geweest over het juiste nummer maar we hanteren voor gemakshalve het nummer van onze ingang: 85.
De dag voor de verhuizing proberen de broeders snel nog alles af te verven. Alle kleine dingetjes nemen toch veel tijd in beslag. Toen de zusters in de ochtend kwamen om schoon te maken konden ze helaas nog niets doen. De keuken is nog niet afgebouwd en de kerkzaal kan nog niet worden schoongemaakt totdat het schilderwerk af is.
Ondertussen is Pastor druk bezig in de winkel om raambedekking te zoeken voor de ramen in de ontvangsthal. Uiteindelijk wordt er toch gekozen voor raamstickers omdat we graag de lichtinval willen behouden. Er is veel keuze in de raamstickers… welke is het nou geworden?
Nu dat de raamstickers zijn gekocht, ontstaat er enige discussie over hoe het moet worden aangebracht. Br. Clarence en zr. Jessica lijken het maar niet eens over te worden. Ze besluiten dan maar samen de kapstok in de ontvangsthal te verven. Aangezien het zr. Jessica haar eerste keer is met schilderen, heeft ze wel wat aanwijzingen nodig. Ondanks wat gekibbel, komt er dan toch een aardige kapstok te voorschijn. 
Achteraf is het maar goed dat de raambestickering er niet op is gebracht. Het plafond van de ontvangsthal moet op de dag van verhuizing opnieuw worden gestuukt. Het plafond kwam letterlijk naar beneden! De bouwlieden hebben er de pest in maar eerlijk gezegd hebben ze de afgelopen weken helemaal niet hard gewerkt. Nadat ze op hun kop hebben gehad, wordt de keuken op het laatste moment pas in elkaar gezet. Dit brengt helaas vertraging in onze eigen planning.
De zusters komen in de namiddag terug om polshoogte te nemen. Diacones komt avondeten brengen. Jeej! We kunnen wel een break gebruiken. Wie komen daar aan? Nieuwsgierig kijkt Eljada naar alle werkzaamheden die in het gebouw gaande zijn. Ulrich komt ook tijdens de pauze binnen. Mooi we kunnen altijd wat extra handjes gebruiken!
Pastor besluit na het avondeten de kerkzaal te ontruimen. Eljada kijkt rustig toe hoe iedereen zich inspant om de kerkzaal leeg te krijgen! Het is een hele klus dat geklaard moet worden. Dat kan nog eens heel laat gaan worden! 
Terwijl de avondschemering valt, zijn de broeders en zusters aan het werk om de zaal schoon te krijgen. Het is niet alleen vegen maar ook alle groffe verfvlekken verwijderen. Eerst wordt er een krabber gebruikt maar omdat dit de vloer kan beschadigen, wordt er een doekje omheen gedaan. Pastor heeft een andere techniek en schrobt met een schuursponsje onder zijn voet de kerkzaal. Al gauw doen de andere hem na aangezien het met een krabber nogal intensief is.
Op de verhuisdag zelf haal ik samen met zr. Mitchy de gordijnen op bij ouderling Jacintha. De mama’s hebben de gordijnen voorzien van haakjes en dat waren er nogal wat. We mochten de gordijnen houden van het gebouw zelf. Een hele mooie zegening op zich! De gordijnen waren alleen heel erg vuil aangezien ze al jaren in het gebouw hingen. Nadat de gordijnen naar de stomerij zijn gebracht, zien ze er weer uit als nieuw. De gordijnen hang ik samen op met zr. Zippora. De andere zusters lappen de ramen van binnen èn van buiten. Wat een geweldig teamwerk weer! 
Ondertussen word er overal flink schoongemaakt. De kerkzaal moet weer opnieuw maar dan nu op zoek naar hele kleine verfspetters en lijm. We zijn er de hele dag zoet mee maar de werksfeer was echt gezellig! We hebben lekker kunnen kletsen, lachen, dansen en zingen samen. Onder genot van muziek vloog de tijd voorbij! 
Na al dat krabben, gaan we alvast stoelen sorteren voor de dienst van vanavond. De kerk heeft een bus gehuurd om alle inventaris te verhuizen. We zijn net klaar of we zien de broeders net terugkomen van Meerhuizenplein. Het altaar, muziekinstrumenten, zondagschool- en keukenspullen worden verscheept naar de grote kerkzaal.
Het is voor mij een lange dag geweest. Pastor moet even langs huis om de sleutels van zijn bloklade op kantoor op te halen. Ik kan gelukkig meerijden. De mannen gaan onversaagd verder. Het is pas ’s avonds laat totdat ik mijn man thuis aantref! Iedereen heeft echt kei maar dan ook keihard gewerkt! God zegent een ieder rijkelijk die aan dit project deelneemt!